تومي آيي،كجاياكي نميدانم.
تومي آيي،پس ازشبهاي دلتنگي،
براي صبح يكرنگي،نميدانم.
تومي آيي،براي باوربودن،
دمي باعشق آسودن،نميدانم.
تومي آيي،نگاهت آشنابامن،
سلامت بوي پيراهن،نميدانم.
تومي آيي،پس ازباران،
به دستت شاخه اي ريحان،نميدانم.
تومي ايي،سبك چون پر،براي
لحظه برتر،نميدانم.
تومي آيي،چوآيينه،دلت
شفاف وبي كينه،نميدانم.
تومي آيي براي من،براي
كوري دشمن،نميدانم.
تومي آيي،تنت شبنم،
دلت بي غم،نميدانم.
تومي آيي،خداباتو،
تمام لحظه هاباتو،نميدانم.
تومي ايي،تومي ايي،
چراامشب نمي آيي،نميدانم.
بعضي هاراهرچقدرهم كه
بخواهي تمام نميشوند.
حضورشان گرم است.
نتيجه:زندگي به ما
مي آموزدكه عشق خيره شدن
به يك ديگرنيست. بلكه باهم
به يكسونگريستن است...